Radicale prostatectomie open chirurgie of robot chirurgie

Urologie 30/04/2014 - 08h17

Volgens een Amerikaanse studie die werd gepubliceerd in de JCO, zijn de frequentie van complicaties en de nood aan aanvullende behandelingen na een radicale prostatectomie even hoog na robotchirurgie als na klassieke chirurgie. De transfusiebehoefte en de duur van het ziekenhuisverblijf zijn lager na robotchirurgie, maar blijkbaar resulteert dat niet in een daling van de kosten.

Er bestaan eigenlijk geen gerandomiseerde klinische studies die een robotgeassisteerde radicale prostatectomie vergelijken met een klassieke prostatectomie via laparotomie. Daarom hebben de vorsers de gegevens verzameld van 5.915 patiënten die een radicale prostatectomie wegens prostaatkanker hadden ondergaan met één van beide technieken. De auteurs hebben daarbij een rist parameters geanalyseerd, zoals de postoperatieve complicaties, de transfusiebehoefte, de duur van het ziekenhuisverblijf, heropname in het ziekenhuis, aanvullende kankertherapie en de kosten tijdens het eerste jaar na de prostatectomie.

Beide technieken hebben voor- en nadelen
2.439 patiënten (41,2%) hadden gewone chirurgie ondergaan en 3.476 (58,8%) robotchirurgie. De totale frequentie van complicaties, nieuwe ziekenhuisopname en aanvullende kankertherapie was vergelijkbaar in de twee groepen. De incidentie van urogenitale en allerhande medische complicaties 30 en 90 dagen na de prostatectomie was echter hoger na robotchirurgie (p ≤ 0,02). Anderzijds was de transfusiebehoefte lager en was de duur van het ziekenhuisverblijf korter na robotchirurgie (p < 0,001). Al bij al was het totale bedrag dat door het Amerikaanse systeem voor gezondheidszorg Medicare tijdens het eerste jaar na de prostatectomie moest worden uitbetaald, hoger na robotchirurgie (p < 0,001).

De humane factor blijft doorslaggevend
In een redactioneel commentaar  stellen twee collegae van de Johns Hopkins Medical Institutions, Baltimore, enkele interessante vragen. Zo waren de patiënten in de studie gemiddeld ouder (69 jaar) dan de patiënten die een dergelijke operatie ondergaan in de reële klinische praktijk (61-62 jaar). Mogelijk heeft dat de resultaten vertekend. Bovendien betrof het geen prospectieve, gerandomiseerde studie. De commentaarschrijvers besluiten dan ook dat er geen conclusies kunnen worden getrokken op grond van deze studie (wat trouwens ook de conclusie is van de auteurs zelf) en dat de behendigheid en de ervaring van de arts waarschijnlijk belangrijker zijn dan de techniek als dusdanig.

1. Gandaglia G et al. ‘Comparative Effectiveness of Robot-Assisted and Open Radical Prostatectomy in the Postdissemination Era’ J Clin Oncol 2014; online gepubliceerd op 14 april 2014 voor de papieren versie als doi:10.1200/JCO.2013.53.5096

2. Debasish Sundi, Misop Han. ‘Limitations of Assessing Value in Robotic Surgery for Prostate Cancer: What Data Should Patients and Physicians Use to Make the Best Decision?’ J Clin Oncol 2014; online gepubliceerd op 14 april 2014 voor de papieren versie als doi:10.1200/JCO.2013.54.9741

- See more at: http://www.artsenkrant.com/specialist/urologie/medical-news/radicale-pro...