Incontinentie

Incontinentie of onvrijwillig urineverlies kan vele oorzaken hebben. Het komt meer voor bij vrouwen dan bij mannen, omdat de plasbuis veel korter is dan die van de man.

Er zijn verschillende vormen van incontinentie:

Inspanningsincontinentie ('stress'-incontinentie):
De oorzaak van dit type incontinentie is de sluitspier die de spanning of druk in de blaas niet meer de baas kan op het ogenblik dat deze plots verhoogt omdat men bijvoorbeeld niest, of hoest of een gewicht optilt. Dit is meteen de meest voorkomende vorm van urineverlies. Men noemt deze vorm ook wel "stressincontinentie", waarbij stress niet duidt op zenuwachtigheid maar op inspanning of druk.

drang("urgentie")-incontinentie:
Deze vorm van incontinentie wordt "urgent" genoemd omwille van het "dringend karakter" ervan. Dat komt omdat de blaas plots krachtig samentrekt, op ogenblikken dat dit helemaal niet nodig is. zonder dat men daar wat kan tegen doen. Voor men goed en wel voelt dat men moet urineren, is het vaak al te laat om nog tijdig tot bij het toilet te geraken. Urgentie-incontinentie wordt toegeschreven aan een zogenaamde "instabiele blaas". De blaas trekt zonder het te willen samen: ze is niet stabiel. De sluitspier kan hierbij volledig normaal zijn.

Overloopincontinentie:
Hierbij kan de patiënt niet urineren en loopt de blaas na maximale vulling steeds een klein beetje over.

Risicofactoren

• Infectie:
  Om te bepalen of er sprake is van een infectie levert u urine in die gebruikt wordt voor het bepalen van een sediment en een kweek.
• Obstipatie:
  Als u last hebt van verstopping of obstipatie, kan het nodig zijn om laxeermiddelen toe te dienen.
• Nierstenen en blaasstenen:
  Ook nierstenen en blaasstenen kunnen oorzaak zijn van incontinentie.
• Overactieve blaas:
  Soms is de blaas door gewenning overactief geworden.